Aardbevingdossier: 1 voor Nepal

Iedereen herinnert zich nog wel de beelden op TV, van de chaos, de ontreddering en persoonlijke drama’s na de verwoestende aardbevingen in Nepal. In dit jaarverslag besteden we extra aandacht aan de activiteiten die wij als stichting hebben kunnen ontplooien om een bijdrage te leveren aan de hulp en het herstel in het land.

De eerste aardbeving, die optrad op de vrije zaterdag van 25 april 2015 had een kracht van 7,8. Veel huizen en gebouwen in Nepal zijn nog zonder betonbewapening gebouwd en storten bij bevingen gemakkelijk in. Dit is de hoofdreden van het grote aantal slachtoffers. In de hoofdstad Kathmandu bleven door de moderne bouwwijze de meeste gebouwen staan, enkel de eeuwenoude monumenten begaven het. Op het platteland zijn veel mensen omgekomen doordat ze terechtkwamen onder ingestorte daken en muren van hun lemen, houten of zwak geconstrueerde huizen en ten gevolge van de vele aardverschuivingen na de bevingen. Een tweede aardbeving met een kracht van 7,4 op de schaal van Richter vond plaats op 12 mei 2015 waarbij het totaal aantal slachtoffers steeg naar 7.557 en meer dan 15.000 mensen gewond raakten. Er zijn 325 naschokken geweest met een kracht van 4 en hoger. Vooral deze naschokken hebben veel psychologische schade aangericht onder de bevolking. Bij iedere naschok vluchten de mensen weer bang de straat op.

DSC00190
De (eerste) hulp heeft zich gericht op reddingsacties om slachtoffers uit het puin te halen. Daarna zijn grote tekorten ontstaan aan voedsel, kleding en medicijnen. Veruit de grootste nood betrof tijdelijke huisvesting in tenten en andere geïmproviseerde onderkomens. Bij het schrijven van dit verslag is de schatting dat nog steeds tienduizenden mensen op het platteland en in de bergen in tentenkampen verblijven en (dringend) hulp nodig hebben voor kleding, dekens en een eigen onderkomen.

Fotogallerij Nuwakot:

Op grote schaal zijn scholen bezig met stressmanagement en traumaverwerking voor de kinderen en traumaverwerking. Hoewel de hulp goed op gang is gekomen, blijft de bevolking in belangrijke mate verstoken van (overheids-)hulp. De infrastructuur buiten de grote steden is gehavend. Van de vele miljarden die wereldwijd zijn geschonken aan de regering, is nog maar een fractie uitgegeven. De reden is dat de vele kleine politieke groeperingen die deel uit maken van het kabinet het onderling niet eens kunnen worden over de bestedingen. Dat laat onverlet dat wij ons op kleinschalige, maar effectieve wijze blijven inzetten voor de slachtoffers van de aardbevingen. Ook in 2016.
Op 26 april, 1 dag na de aardbeving hebben we ‘1 for Nepal’ gelanceerd, een financiële inzamelingsactie via Facebook die gelukkig vanaf het eerste moment kon rekenen op zeer betrokken donateurs uit Nederland, België, Duitsland en Engeland.
In de eerste plaats ging onze aandacht uit naar onze vrienden en kennissen in Nepal, maar vooral ook naar de in Nepal aanwezige stagiaires. Gelukkig was iedereen ongedeerd. De stagiaires zijn snel via de Belgische luchtmacht gerepatrieerd naar Nederland. Al snel werden we ook gebeld door de landelijke pers om te vertellen over Nepal en wat er gedaan kon worden aan de steeds verslechterende situatie in het land (http://nos.nl/artikel/2032838-nepal-heeft-hoge-aaibaarheidsfactor.html). Hiermee konden we uit eerste hand vanuit Nepal kenbaar maken welke hulpgoederen het hardst nodig waren. Maar al snel moest ook stelling genomen worden tegen het debat rondom de grote hulpacties. “Onze stichting heeft vanochtend aan de NOS laten weten dat ook wij terughoudend zijn met directe steun aan de regering en vooral beklemtonen dat lokale initiatieven, eventueel gesteund door stichtingen en verenigingen vanuit Nederland, effectiever zijn in het bieden van directe hulp. We zijn getuige van vele particuliere acties waarin voedsel- en hulpgoederen, soms met financiële steun van de overheid, naar afgelegen plaatsen worden vervoerd”. Ook wij besloten eigen, lokaal gerichte programma’s op te zetten en zelf uit te voeren i.p.v. directe steun aan grote initiatieven of de regering. Vooral omdat we kleinschalig opereren, maar wel met een netwerk ter plaatse waarmee directe hulp snel en effectief georganiseerd kon worden. Al snel ontstond onze slogan ‘helpen is een werkwoord’.
Met de eerste donaties organiseerden we op 5 mei het eerste hulpkonvooi naar het ernstig getroffen Nuwakot, vlak bij het episch centrum, een aantal kleine bergdorpen waar 180 gezinnen een hulppakket werd uitgereikt met voedsel (rijst, kookolie, groenten) voor een maand en dekens.

Op 9 mei is het tweede hulpkonvooi naar andere dorpen in Nuwakot vertrokken waar 280 families op dezelfde manier geholpen werden aan de eerste levensbehoeften.

Op 12 mei is er opnieuw een zware aardbeving, nu met een kracht van 7,4 op de schaal van Richter nabij de Tibetaanse grens. Vooral de provincie Dolakha wordt zwaar getroffen. Ons ziekenhuis loopt gelukkig maar lichte schade op en kan meer dan honderden gewonden helpen. Al snel worden extra medicijnen en andere medische benodigdheden naar de kliniek gestuurd.

DSC02418
Op 13 mei vertrokken Wilfried Vander Meeren en Albert Kampermann van HCH naar Kathmandu om samen met onze collega’s ter plekke een noodprogramma voor het eveneens noodlijdende Kathior te organiseren. We stellen een plan op om voor 60 gezinnen (soms met veel kinderen en grootouders) tijdelijke huisvesting te bouwen. Dat gebeurt met aluminium golfplaten voor de daken met zijkanten van bamboe vervaardigd kunnen worden. Het moet snel gebouwd kunnen worden omdat over enkele weken de regenperiode begint. In Kathmandu worden alle materialen ingekocht, een vrachtwagen gehuurd en een bus om de 25 vrijwilligers naar het moeilijk bereikbare Kathior te vervoeren om daar in 2 dagen de noodonderkomens te bouwen. Ook worden dekens en voedselpakketten ingeslagen. Alle indrukwekkende verslagen van deze hulpactie kunt u nalezen op de openbare pagina van https://www.facebook.com/1voornepal/.

Fotogallerij Kathior:

Op 4 juni arriveerde Luc Reynders van HCH bij onze kliniek in Mainapokhari met hulpgoederen uit België, waaronder talrijke medische materialen. Hij is getuige van de vele verwoestingen op het platteland en ziet hoe veel dorpen compleet van de kaart zijn geveegd en andere nog steeds moeilijk of niet bereikbaar zijn voor hulp van buitenaf. Het ziekenhuis heeft een goede functie gehad na de aardbevingen: veel slachtoffers konden terecht voor eerste hulp, ook in de talrijke tenten die provisorisch om het ziekenhuis als opvangplek zijn neergezet.

In de winter van 2015/2016 is opnieuw een spoedactie door HCH georganiseerd. Deze keer om dekens, truien naar de tentenkampen te brengen waar slachtoffers van de aardbevingen verblijven. Deze tijdelijke opvangplekken bieden nauwelijks bescherming tegen de strenge vorst. Maar wat nog het meest verontrustend is: zij hebben niet eens dekens, truien, mutsen om zich warm te houden. In november waarschuwt Unicef al dat als gevolg van ernstige tekorten aan kleding, brandstof, voedsel en medicijnen, meer dan drie miljoen kinderen onder de leeftijd van 5 jaar risico lopen te overlijden tijdens de barre wintermaanden in Nepal. Op 6 januari vertrekt een noodtransport met honderden dekens naar Sindhupalchowk, onder begeleiding van Luc Reynders.

Fotogallerij Sindhupalchowk:

De hulp gaat door. Ook in 2016. Het accent komt te liggen op hulp bij de wederopbouw van scholen omdat nog steeds tienduizenden kinderen niet naar school kunnen gaan omdat de gebouwen niet meer staan. In 2016 is ook een container voorzien waarin tweedehands meubelen uit Belgische scholen verscheept worden naar Nepal.

Documentaire over onze hulp in Nepal na de aardbevingen.