Vijf opeenvolgende keren zijn ze in Nepal geweest en hebben daar hun handen uit de mouwen gestoken in en om de Chaula Narayan basisschool. De afgelopen drie weken voor het laatst en niet zonder uitdagende finale: het beveiligen van de nieuwbouw door het metselen van een mega keermuur. Daarvoor moesten de nodige rotsblokken vervoerd en passend gemaakt worden. De keermuur is nodig door de klimaatveranderingen, die in Nepal duidelijk voelbaar zijn door de overvloedige regenval en landverschuivingen in de zomer.
Ze hebben zich, de intussen legendarische naam ‘dertig handen helpen Nepal’ gegeven, al waren het nu zelfs 34. Het was vandaag een emotioneel afscheid, terugkijkend op de ervaringen, belevenissen en resultaten van al die projectweken gedurende de afgelopen jaren. We zijn hen als stichting zeer dankbaar voor alle inzet en willen daarom het laatste blogverslag hier integraal publiceren.
“We deden niet meer dan allemaal gehoor geven aan de uitnodiging die we kregen en hebben hier in Nepal niet alleen samengewerkt, maar ook samen opgetrokken, samen genoten, samen gespeeld, samen gezongen en bovenal samen veel van elkaar en de mensen die te we tegenkwamen geleerd. De Liefde trok ons op naar een hoger plan waar we soms onszelf moesten vergeten en onze eigen verlangens en behoeften aan de kant moesten schuiven, omwille van de ander. In die zin is dat niet anders dan anders en wordt ons die gelegenheid overal en nergens geboden, als je het maar wilt zien. Door deze kansen en gelegenheden aan te pakken, kun je geestelijk groeien en ontwikkelen tot een beter mens en die kans hebben onze reizen naar Nepal zeker aan iedereen geboden. Niemand neemt ons deze levenservaringen meer af, die zitten voor altijd in onze pocket en we denken dat we daar allemaal dankbaar voor zijn en dat we blij zijn dat we dit hebben mogen meemaken. Deze indrukwekkende belevenissen hebben ons getekend en zullen zeker een blijvende indruk achterlaten in onze ziel. De tijd die we allemaal doorgebracht hebben in Nepal heeft ons gevormd, omdat we onszelf allemaal op de een of andere manier zijn tegengekomen. Was het niet door ziekte of het werk, dan was het door de omstandigheden of het groepsgebeuren. Zo intensief samen optrekken kost ieder iets en we durven te zeggen dat alle 30 personen, die in totaal gedurende de jaren met de ‘Dertig handen helpen Nepal’ zijn meegegaan, deze uitdaging zijn aangegaan en dat ook ieder op zijn eigen manier iets ervan heeft weten te maken. Deze reizen waren letterlijk en figuurlijk gezegend, vanaf het begin tot aan het einde en ook deze laatste reis lijkt te passen van A tot Z. Alhoewel Z natuurlijk pas morgen is, wanneer we landen in Düsseldorf en daarna onze geliefden, die we achterlieten, weer in de armen kunnen sluiten. Ook van hen werd het een en ander gevraagd en het heeft hen wat gekost en daar zijn we ons allemaal terdege van bewust. We sluiten met een dankbaar en tevreden hart ons vijfjarig lustrum van ‘Dertig handen helpen Nepal’ af en zijn blij dat het altijd zo goed gegaan is. De samenwerking met Albert, vanuit de stichting Himalayan Care Hands en de samenwerking met Indira en Sameer in Nepal zijn altijd optimaal geweest. “
De financiering van de materialen voor de keermuur is o.a. mogelijk gemaakt door het Vlinderfonds.